Train ride ´The Nariz del Diablo´ en Cuenca

Allereerst iets over de vulkaanuitbarsting. Het betreft de vulkaan Tungurahua, dicht bij Baños. Ik heb de vulkaan gezien vanaf een uitzichtpunt afgelopen zaterdagavond. Als ik het goed heb was de vulkaanuitbarsting de dag nadat wij uit Baños vertrokken.

Dinsdag 15 augustus zijn wij Team Baños II (Kristian AUS, Angela AUS, Nicky UK, Stuart UK en ik) naar Riobamba vertrokken om de volgende ochtend de spectaculaire trein rit naar Alausi en The Nariz del Diablo te nemen. In Riobamba hadden we een ontzettend goedkoop hostel gevonden, maar ook zo vreselijk smerig. Je kon echt niet naar het toilet en de kieren in de houten vloer waren zo groot, dat we de receptie beneden konden zien. Ik heb dan ook in mijn slaapzak op het bed geslapen.
Gelukkig zagen we twee jongens, die reizen met Gap Adventure, Brain USA en Anton UK, die we tijdens het raften hadden ontmoet. Zij hadden een super hotel en na met hun te hebben gegeten zijn we dan ook naar hun hotel gegaan en hebben daar gezellig gezeten, gedronken, gelachen en een kaartspel genaamd Shithead gespeeld. Ik kon uiteraard dit spel niet maar het was erg leuk.

De nacht was kort omdat we voor 6.00 uur ´s ochtends bij de trein moesten zijn. Je zit namelijk op het dak en je moet eigenlijk aan de rechterkant zitten, omdat je dan alles goed kunt zien. Wij waren er iets voor zes. We hadden ontbijt gekocht, dus lekker ontbeten en om 7.00 uur vertrok de trein. Een erg oude trein en ook het spoor is niet te vergelijken met thuis. Een geweldige ervaring. We hebben mooie landschappen gezien. The Nariz del Diablo viel wat tegen, maar dat was niet erg. We hadden ontzettend veel lol met z´n allen op de trein. De rit duurde namelijk zo´n zes uur. Wat ontzettend leuk was, is dat er langs de route veel kinderen (en ook volwassenen) stonden te zwaaien in orginele kleding. Zij verwachten, dat de toeristen op de trein snoep naar hun gooien, wat we dan ook deden. Erg schattig.

Nadat we van de trein stapten in een bus naar Cuenca gereden. Deze rit duurde vier uur. Toen we uit de bus stapten kwamen er verschillende mensen op ons af met de vraag of wij in hun hostel wilden overnachten. Erg luxe, we konden uitkiezen en onderhandelen. We zijn uiteindelijk voor de goedkoopste gegaan, zes dollar p.p.p.n incl. ontbijt en erg belangrijk warm water.
s´Avonds naar een Pizzaria gegaan en een heerlijke pizza Hawai gehad en daarna gaan slapen. Iedereen was erg moe van de hele dag reizen.

Na heerlijk te hebben geslapen in een schoon bed ´s ochtends naar een musuem geweest met moderne kunst. Erg mooie en ook niet zo mooie schilderijen en kunstwerken gezien. Er hangt zelfs een schilderij van een Nederlandse kunstenaar. Daarna wat in de mooie stad Cuenca gelopen, de New Cathedral gezien en daarna ben ik op zoek gegaan naar een Lonely Planet van Peru, wat niet gemakkelijk was. In alle boekwinkels geen reisboeken en zeker niet de Lonely Planet. Toen naar de Toerist Office gegaan met de vraag of zij wisten waar ik de Lonely Planet kan kopen. Zij vertelde mij, dat als er een Lonely Planet is in Cuenca, het bij een bepaalde boekwinkel moet zijn waar ze Engelse boeken verkopen. Klonk niet echt hoopvol, maar ik had reuze mazzel. In deze boekwinkel hadden ze één Lonely Planet van Peru, die ik nu dus heb.

s´Middags naar de fabriek geweest, waar ze de enige echte orginele Panama hoeden maken. Deze worden namelijk niet in Panama gemaakt maar worden in Cuenca gemaakt vanaf dag één. De baas zelf gaf ons een rondleiding. Bijna alles wordt nog met de hand gemaakt. Een simpele hoed maken duurt acht uur. Het enige wat machinaal wordt gedaan is de vorm van de hoed. Ze hadden ook allemaal foto´s van beroemdheden, die bij hun een hoed hadden gekocht, waaronder Brad Pitt, Bruce Willis, Julia Roberts en Jennifer Lopez, maar ook in het verleden W. Churchill. Na de rondleiding kwamen we in de winkel. Ontzettend veel mooie en ook erg dure hoeden. We mochten alle hoeden passen, wat we dan ook hebben gedaan. Ik heb de mooiste hoeden op gehad. De duurste was 250 dollar. Ik heb uiteindelijk een hoed gekocht, die goedkoper was maar zeker super mooi.
´s Avonds in het Hostel zelf eten gemaakt en daarna veel gedronken en gelachen, het was de laatste avond met z´n allen.

Vandaag afscheid genomen van Nicky en Angela, die morgen in Lima moeten zijn, omdat ze daar beiden verschillende mensen ontmoeten. Ik ben vervolgens met Kristian en Stuart naar Ingapirca gegaan, dat is twee uur rijden vanaf Cuenca. Het is te vergelijken met Machu Picchu, maar veel kleiner. Erg interessant. Zojuist spullen naar huis gezonden en straks ergens eten. Morgen neem ik ook afscheid van de anderen en ga ik naar Peru, naar het strand!!

Tot gauw!!